Eindejaarsconcert 2008 en het slotakkoord van ons 40 jarig jubileumjaar.
Swingende en feestelijke samenwerking met “The Deep River Quartet”.
Op zaterdag 27 december 2008 gaf het mannenkoor ,,Urker Zangers” o.l.v. Jacob Schenk, in een voor het derde jaar op rij uitverkocht theater ‘t Voorhuys te Emmeloord, een eindejaarsconcert. Deze maal in samenwerking met the “Deep River Quartet”. Dit concert in ‘the most wonderful time of the year’ was tevens een feestelijke en swingende afsluiting van het 40 jarig jubileumjaar. Rienk Bakker begeleidde ons op de vleugel. Lees het verslag in De Stentor: Deep River Quartet en Urker zang: mooi.
Eindelijk was het dan zover, na maanden oefenen konden we aan de bak voor ons eindejaarsconcert in ‘t Voorhuys. En daar sta je dan als koor achter de gordijnen. De 4 solisten staan gereed. Onze speaker deze avond Frits is er klaar voor, de dirigent staat gereed om op te lopen, onze pianist Rienk zit klaar. Gelukkig, daar gaan de gordijnen open.
Licht uit, spot aan: De ,,Urker Zangers” openen deze avond met ‘Benedictus’ van Gounod, eerst met het kwartet Tonny Ruiten, Pieter Ras, Pieter Dekker en Andries de Vries. Een gewaagde opening, het kwartet kwam op gang en eindelijk waren daar de eerste klanken van ons koor. Mooi nummer is dit. Het koor beantwoordt het kwartet. De kop is eraf. Frits van der Sloot doet zijn openingswoord en memoreert aan ons jubileum jaar. Een mooi jaar met een bijzondere afsluiting. Alweer voor het derde jaar op rij staan we hier in een uitverkocht Voorhuys. Voor een feestelijke afsluiting van ons jubileum, hebben we ‘The Deep River Quartet’ uitgenodigd. En gezien het feit dat we begin oktober al uitverkocht waren, blijkt deze keus een schot in de roos. Ons oud-koorlid Jan Mazereeuw en zijn familie en kinderen (20 personen sterk aanwezig) worden speciaal welkom geheten, evenals ons koorlid Klaas Mazereeuw; “Beste Klaas, je hebt ons jubileumjaar wegens ziekte zo goed als compleet gemist, en dat is natuurlijk vreselijk jammer. Maar wat zijn we blij met jou, dat je toch weer zover hersteld mag zijn dat je hier aanwezig kunt zijn. En als je herstel zo doorzet, dan hopen we je volgend jaar weer binnen onze gelederen te mogen begroeten”. Goede woorden van Frits. De kop is eraf, we gaan verder. De eerste dirigent van de ,,Urker Zangers”, Frits Bode, was niet alleen een bijzonder mens, hij was een muzikale persoonlijkheid die veel bijzondere contacten had in de muziekwereld. Jef Penders was er een van. Deze Limburgse orkestdirigent en componist schreef vele bewerkingen voor ons koor. Zijn prachtige bewerking van ‘Gloria In Excelsis Deo’ verscheen uiteindelijk niet op het kerstalbum dat hij destijds voor ons arrangeerde, maar we zingen het vanavond wel heel graag. Het wordt enthousiast uitgevoerd. Heel bijzonder om ons aan te sluiten bij de woorden van de Engelen.
We blijven even in muzikaal Limburg, we zingen een mannenkoorbewerking van de befaamde dirigent van weleer van de Maastreechter Staar: Martin Koekelkoren. Het is misschien wel een van de meest bekende en geliefde kerstmelodieën ter wereld: het Franse kerstlied ‘Cantique de Noël’. Het bezingt het wonder van kerst; Gods eigen Zoon kwam naar de aarde om onze zonden op zich te nemen. Het lied van Kerst, ofwel Cantique de Noël, is een lofzang op de geboorte van onze Verlosser: Chantons le Redempteur! Het wordt beschaafd uitgevoerd door solist en koor. Onze dirigent houdt ons als beschaafde begeleiding goed in toom. Presentator Frits zingt zelf de solo: Mooi gezongen Frits. Wij vervolgen ons programma met een kerstbewerking van Jacob Schenk: ‘Jesus the Light of the World, Glory to the newborn King’ Een vreugdevol en feestelijk volkslied, dat allen uitnodigt om te wandelen in dit nieuwe Licht dat ons leven beschijnt. Dit ‘up tempo’ lied ligt ons wel. Mooie afwisseling in de partijen. Het blijft belangrijk op de juiste momenten attent te blijven.
Achter ons branden meerdere kleine lichtjes en een kroonluchter. “laat zo uw lichtje schijnen voor de mensen”. Frits memoreert enkele gebeurtenissen uit de afgelopen 40 jaar. Naast vreugde ook verdriet. Het jaar 1976 was wel een bijzonder zwaar jaar. In maart van dat jaar gaf mannenkoor ,,Urker Zangers” een concert in de Zaan, echter koorlid Frans Kramer was er nog niet, en dat terwijl hij met zijn prachtige stemgeluid ook nog een solo voor zijn rekening zou nemen. Visserman Frans bleek verdronken op zee. Rinze Kramer, zijn broer, werd korte tijd later lid van ons koor, en vanavond is hij er nog steeds bij. In februari van dat jaar kwamen koorlid Hendrik Kramer en zijn vrouw Marie om het leven bij een ernstig verkeersongeluk. Hendrik was een zeer verdienstelijk tekstschrijver. Nog steeds zingt het koor dankbaar teksten die hij geschreven heeft. Zijn broer Wouter Kramer is nog steeds lid van ons koor, en hij maakte een vernieuwde uitgave van het lied ‘God van Liefde’. Aansluitend bij het engelenkoor van kerst, klinkt het in het 2de couplet: Stuur toch de eng’len naar ons neer, Dat zij ons de Heilige Liefde leer’, Die ons verstand te boven gaat, Maar door Uw Zoon, o God, bestaat! Een bijzonder lied om te zingen, mooie indringende tekst. Het wordt op een indringende rustige wijze uitgevoerd.
Nu wordt het tijd voor de grotere koorwerken. Het lied ‘Landerkennung’ van Edvard Grieg loopt goed. Mooie tekst aan het eind: ‘Nur von Gott’: Alleen van God. Dat te mogen zingen. Wij hoorden Pieter Ras op overtuigende wijze in de rol van de vastberaden Olav Trygvasson. Ons mannenkoor is bijzonder gesteld op werken van de Franse componist Charles Gounod. Daarom vervolgen wij ons programma met ‘Les Martyrs’, ‘De Martelaren’. Het is een indrukwekkend lied waarin we martelaren horen zingen, die binnenkort ter dood gebracht zullen worden. Het eerste couplet is een opmerkelijk opwekkingslied, waarin de martelaren zich op hun dood voorbereiden, maar zij willen en zullen niet somber zijn, ze vieren hun hoop en verwachting in vriendschap en verbondenheid. Het tweede couplet is een gebed om vergeving voor de misdaden van hen die de martelaren zullen doden. Het derde couplet is een loflied van verwachting en vertrouwen: “Kom en verwerf de kroon van glorie en onsterfelijkheid.” Na deze duidelijke uitleg wordt het lied ten gehore gebracht. Onze dirigent heeft ook aan het eind een duidelijk accent gelegd op de hemel. Het woord ‘Çiel’ moet ook op een bijzondere wijze worden vertolkt. Het koor neemt het advies van de dirigent goed over. Je voelt het; “wij zitten aan een touwtje bij dirigent Schenk”. Wat een mooi lied om uit te voeren. Je voelt de spanning bij onze bezoekers.
Frits memoreert vervolgens aan onze begeleider van het eerste uur: Klaas Jan Mulder. Zijn bijzondere kwaliteiten zijn niet onopgemerkt gebleven. Mulder overleed in november dit jaar op 78 jarige leeftijd. Daarmee kwam er een eind aan een muzikaal tijdperk. Nu is het de beurt aan Rienk Bakker. Nu één van onze begeleiders, en Rienk is ook onze tweede dirigent. Rienk speelt solo een ‘symfonisch gedicht voor de piano’. Cordoba was de favoriete stad van de Spaanse componist Isaak Albeniz. In die stad bevond zich een beroemde moskee. De stad heeft een rijke historie, zowel van christenen als van de moren. Invloeden uit beide culturen zijn in dit stuk vermengd met Spaanse dansmuziek. Het stuk begint heel zacht met het imiteren van diepe, zware kerkklokken, daarna volgt het liturgisch gezang uit de moskee. Het gezang maakt dan plaats voor de dans, gebaseerd op Spaanse volksmuziek. Rienk geeft een beschaafde uitvoering van dit stuk. Het is genieten. Prachtig zo’n jonge begeleider.
Onze gasten van vanavond gaan optreden. Net als twintig jaar geleden bij ons 20 jarig jubileum zijn ze er weer bij. Er gaat een golf door de zaal heen als Brian, Ace, Dick en Sy(brandus), ofwel THE DEEP RIVER QUARTET, met hun begeleiders opkomen. Ze zingen: ‘When The Saints Go Marching In’, ‘When Was Jesus Born’, ‘Peace In The Valley’, ‘Little Shepherd Boy’, ‘Joshua Fit The Battle Of Jericho’ en ‘Bring It On Home To Me’.
Wat een vertolking van onze gasten. De zaal klapt mee. Het sluit allemaal mooi aan op het repertoire van deze “derde kerstdag”. Wat een goede groep is dit, echt de vertolking van de “zwarte gospel”. Wij kijken uit naar de nummers die wij samen met hen gaan zingen. Wij hebben er hard op gestudeerd. Het zijn ‘Dry Bones’ en ‘Go tell it on the mountains’. En na de eerste akkoorden beginnen wij aan ons eerste gezamenlijke optreden met het DRQ. Je voelt het; dit komt over. Het nummer ‘Dry Bones’ zit er ook goed in. Onze dirigent geniet zichtbaar van de uitvoering en dit geeft ook ons nog meer inspiratie. De verhogingen worden door de super pianist van het DRQ heel duidelijk neergezet, het koor past goed samen met het DRQ, een veel gehoorde uitspraak na afloop “wat een geslaagde combinatie dit mannenkoor met het DRQ”, een groter compliment kun je toch niet krijgen. Bij ‘Go tell it on the Mountains’ is het opnieuw genieten, de boodschap van Kerst wordt uitgezongen, waarbij wij op sommige momenten wat sneller willen gaan dan de drummer, die straf in het tempo blijft ons aangeeft. Dit gaf zelfs even het gevoel dat wij aan het vertragen waren. Onze muzikale leider verzekerde mij in de pauze, dat hier absoluut geen sprake van was, het DRQ bleef keurig in het tempo, en wij pasten ons daar keurig bij aan. De eerste helft zit erop, Dick geeft dit aan, wat de zaal jammer vindt, zij hebben genoten, dat merk je.
Na de pauze gaan de lichten weer uit, en de spotlight op de ,,Urker Zangers” weer aan. Wij staan weer klaar, de lichten in de zaal gaan uit, de spots zijn al aan, de gordijnen gaan open, onze tweede helft is begonnen. Forian Poepjes staat startklaar en vertolkt op een duidelijke manier het lied ‘I’ll reap my harvest in heaven’. Het komt mooi over, klinkt ook mooi op de achterste rij van het koor, mooi om als koor een solist te begeleiden. Het lied bezingt de beter tijden die zullen aanbreken, ofwel De Oogst die binnengehaald mag worden in de Hemel. Na het lied legt Frits uit dat er bij een concert van de ,,Urker Zangers” altijd plaats wordt ingeruimd voor Negrospirituals! We hebben een rijke verzameling in onze muziekmap. Zo ook het volgende lied, misschien wel ons “lijflied”; ‘I´ll wish I had given Him more’. Het was Frits Bode die dit lied naar Nederland haalde, en natuurlijk met de ,,Urker Zangers” ging uitvoeren. Dit lied hoort daarom nadrukkelijk op ons jubileumprogramma. Dit lied zingen brengt iets heel speciaals in de ,,Urker Zangers” naar boven. Wij zien ons in gedachten de afgelopen jaren, dit zingend de trappen aflopend van het ziekenhuis op de kerstochtend, of lopend door een kerk of theater. Je kunt het ook niet genoeg zingen: ik wilde dat ik Hem (het kerstkind en de Man van smarte) meer had gegeven. Maar onze tijd hier is nog niet op, dus . . .
Ook onze huidige dirigent Jacob Schenk houdt van de sfeer, het ritme en “the soul” van de spirituals. Als geen ander kan hij hier (mannen)koorbewerkingen van maken. De komende twee arrangementen zijn dan ook van Schenk. ‘Angel Band’ is een lied van een moegestreden mens, dat hoopvol uitziet naar de spoedige thuiskomst in het eeuwige Vaderhuis. “O, draag me daar naar toe, engelenkoor, op jullie sneeuwwitte vleugels”. Een mooie boodschap in dit lied, Pieter mag de tekst vertolken. Netjes gedaan Pieter. Samen met pianist Rienk gaat deze uitvoering prima. Onze dirigent schakelt hierbij de drummer en gitarist van het DRQ in. Onze muzikale leider is in zijn element, dit mag hij graag doen, wat extra begeleiding erbij. Kerst en Advent is het feest van de komst en wederkomst van de Heer. ‘Soon, and very Soon’, ja, snel en zeer binnenkort zullen we de komst van de Heer en de Koning zien. Dan is er nooit meer verdriet, en de dood is er niet meer. Als Hij weer komt, en wij de Koning zullen zien, dan zingen we vrolijk en blij: Hallelujah! Het wordt netjes en overtuigend gezongen. Mooi een beetje ritmische begeleiding erbij. De boodschap komt over! Het halleluja knalt eruit. De leden van het combo spelen ook mee bij ‘March On’, de negro die Frits Bode in de 50er jaren al uit met het Urker Mannenkoor ‘Hallelujah’ uitvoerde. Het stond ook op ons jubileumprogramma van 20 jaar geleden. Het gaat over de visserman Petrus. Iets wat ons Urkers wel aanspreekt. Hij laat echter zijn visserij achter zich, volgt Jezus en wordt uiteindelijk visser van mensen. De boodschap is kort en helder; March On, zet door, en je zult uiteindelijk met het kind van de kribbe een overwinnaar worden! Wij hebben de mars er flink in. Het blijkt maar eens te meer dat wij graag negro’s zingen. Overtuigende inzetten van de verschillende partijen volgen elkaar op. Wij voelen ons thuis in dit genre. Onze bassen, “bassen wat af”. Goed gedaan mannen!
Jacob en Rienk spelen het Quatre-mains ‘Marche Militaire nr. 2’ een mooi stuk van Schubert. Zij spelen het als vrienden onder elkaar, zoals Schubert het bedoeld heeft. Mogelijk zit er toch wat spanning op de beide mannen want er zijn enige schoonheidsfoutjes te ontdekken. Het geheel is verdienstelijk en wordt beantwoord met een applaus van de aanwezigen.
Inmiddels zien wij aan de rechterkant in de schaduw vier mannen in witte pakken staan, het zijn de leden van the DRQ die zich hebben omgekleed. Mooi hoor, die wisseling in kleding van voor en na de pauze. Aan de manier waarop ze opkomen, kun je zien dat ze er zin in hebben! Hun gevarieerde repertoire, maar vooral hun liefde en passie voor de Amerikaanse negro’s en ‘Black Gospel’ maakt de samenwerking tot een succesvolle combinatie met de ,,Urker Zangers”. En wat hebben ze een goede band: Erik van der Luijt op Keyboards, Inigo Grimbergen op drums, Erik Robaard op de Bas en Joep Lumeij op Gitaar. Ze voeren uit: ‘The Christmas Song’, ‘Glory Hallelujah To The New Born King’ en ‘House Of The Rising Sun’. Je voelt de “black gospel” als de mannen de nummers uitvoeren. Het publiek geniet. Heel knap ook de vertolking van ‘the house of the rising sun’. Om de beurt zingen de mannen een regel die het beste bij hun stemgeluid past. Op het juiste moment wordt de tekst van elkaar overgenomen en ingezet. Prima mannen. Wat een genot om jullie als gast bij ons te hebben. Dit is echt genieten!
Moeiteloos loopt het optreden over in een gezamenlijk optreden met ons van het nummer ‘Down by the riverside’. Onze dirigent staat bij dit nummer verscholen in het koor, waarbij de bandleader van het DRQ na afloop uitroept naar ons toe: “Waar is die Jacob Schenk gebleven?” De mensen in de zaal hebben opgemerkt waar Jacob is gebleven en hebben er plezier in dat hij blijft dirigeren, ook al staat hij op de voorste rij mee te zingen. Het programma neemt toe aan snelheid. Hier is goed over nagedacht in de opbouw. The DRQ vervolgt met: ‘O Holy Night’, ‘Rigoletto Blues’ en ‘Go Like Elijah’. De ‘Rigoletto Blues’ springt eruit. Op onnavolgbare wijze gebeurt er van alles op het podium. Een stuk toneel en theater om de tekst verder te ondersteunen. En dan het lied: “Go like Elijah”, niet sterven maar zo maar opgenomen worden in de hemelse heerlijkheid. De bijzonderheid van deze gebeurtenis klinkt overduidelijk door in de vertolking van dit lied. Het slotlied breekt al weer aan, tenminste dat laten we het publiek geloven. We zingen gezamenlijk ‘He’s got the whole world’. Tja, wat moet je hier van zeggen, zingende en dirigerende leden van het ‘Deep River Quartet’, de ,,Urker Zangers” die het uitzingen, de zaal die ook meezingt. Wat een muzikaal feest is dit. Het is een ook bijzondere boodschap en ieder mag het horen en weten: “Hij houdt de hele wereld in Zijn Hand.”
Ons concert is ten einde en door de bijzonder assistente Caroline worden de bloemen uitgereikt. Wat zit haar haar mooi. Dat kun je wel aan haar overlaten. Prima gedaan Caroline! Jelle Hakvoort, de man van Caroline, bedankt presentator Frits van der Sloot. Frits wat heb je het goed gedaan jongen. Complimenten. ‘The Deep River Quartet’ maakt een show van het einde van de avond, om de verrassing voor de toegift alleen nog maar groter te maken. Goed gedaan mannen. Want tot slot van deze gedenkwaardige avond wordt gezamenlijk het ‘Stille Nacht’ gezongen. Een mooie afsluiting van een prachtig concert. Na dit lied, dat weer door allen wordt meegezongen, is een einde gekomen aan ons jubileum- en eindejaarsconcert op derde kerstdag. Een onvergetelijke avond. Ik zou zeggen moeten wij nog maar eens een keertje overdoen.
J.K.S.E. (foto’s: Wilma van der Sloot)
Eerstvolgende optreden is dinsdag 20 januari 2009 in Wolvega.
