De Urker Zangers weer in zee met Balkanmuzikanten van Pîrvu Ensemble.
Sfeervol eindejaarsconcert in theater ’t Voorhuys te Emmeloord. Luitser het concert terug via uitzending gemist van radio OZO-NOP.
Donderdag, 20 december 2010. 20:15 uur. In het bijna uitverkocht theater ’t Voorhuys te Emmeloord kan het eindejaarsconcert van de ,,Urker Zangers”, in samenwerking met het Roemeens Ensemble Nicolae Pîrvu en de bekende musicus Johan Bredewout, beginnen. De ,,Urker Zangers” bijten het spits af met het zeer bekende kerstlied ‘Stille Nacht’. Sfeervol wordt dit nummer door de zangers neergezet, wat direct al de toon zet voor datgene, wat ons allemaal op deze avond nog te wachten staat. Aansluitend treedt het ensemble op. Met een swingende opening nemen ze ons mee in een vrolijke, wervelende show. Hun eerste nummer wordt gevolgd door wat meer rustige nummers, eindigend in een daverend slot. Wat een genialiteit hebben deze mannen. En wat een beheersing van hun muziekinstrumenten. De ,,Urker Zangers” gaan nu verder met ‘Veni Jesu’. Heel goed weten ze de juiste sfeer te treffen. Hierna volgt het ‘Mary’s Boy Child’ met een arrangement van Sir Alwyn Humphreys. Dit arrangement is een exclusief cadeau van deze heer alleen voor ons koor. Het wordt schitterend uitgevoerd. Het ‘Go tell it on the mountain’ wordt hierna met veel gevoel gezongen, m.n. ook door de dirigent Jacob Schenk.
Het ensemble brengt nu een vrolijk nummer ten gehore met een zeer snelle cadans. De heer Pîrvu laat zien en horen dat hij inderdaad een meester is op de panfluit. Met allure en humor wordt een prachtig stukje muziek neergezet. Nu is het de beurt aan Johan Bredewout. Hij laat op de vleugel een improvisatie horen over Klassieke Thema’s. Zijn muziek is stijlvol doorspekt met bekende melodieën. Met overtuiging laat Johan zijn virtuositeit zien en horen. De ,,Urker Zangers” zingen nog tot slot voor de pauze het ‘Ave Verum’ van W. A. Mozart, een 56 maten tellend werkje dat de componist een half jaar voor zijn dood schreef. Met veel gevoel wordt het ten gehore gebracht. Het wordt gevolgd door ‘Be still my soul’, een liedbewerking van het symfonisch gedicht ‘Finlandia’ van de Finse componist Jean Sibelius. Ontroerend mooi is het derde couplet dat á capella wordt gezongen. Dan volgt nog ‘Thanks be to God’, een juichend danklied. De pauze is daar. Zo snel al. Na de pauze gaat het ensemble verder met een aantal vrolijke, vlotte nummers. Het wordt zo aanstekelijk gebracht dat ze de ,,Urker Zangers” zover weet te krijgen dat deze spontaan mee gaan zingen. Er wordt een prachtig stukje solowerk verricht op de cymbalom. De rest van het ensemble staat er op toe te kijken alsof ze dit nog nooit hebben meegemaakt. Dit optreden is gewoon teveel om elk onderdeel op zijn kwaliteit te beoordelen.
De ,,Urker Zangers” zingen nu ‘Si Iniquitatis’, een compositie van Samuël Wesley. Het werk wordt á capella gezongen en sfeervol ten gehore gebracht. De zangers weten de sfeer van het stuk op de juiste manier te treffen. Ook het ‘Selig sind die Verfolgung leiden’ van Wilhelm Kienzl, wordt goed gezongen. Franz Schubert liet ons vele mooie liederen na, waaronder het bekende ‘Die Allmacht’. Met passie wordt dit lied gezongen. De solopartij die zou worden gezongen door Jon Micu van het ensemble, wordt deze avond vertolkt door Jacob Schenk. Dit als gevolg van een griepaanval op Jon Micu: weg stem. Jammer dat de solopartij nog wel eens wegviel als er tegelijkertijd gezongen en gedirigeerd moest worden. Het ensemble “Pîrvu” laat nu een vrolijk stuk horen met veel voorrang voor de panfluit(en). Jawel, de tweede panfluit wordt bespeeld door Jacob Schenk, en dat met verve. Even samen met zijn ‘oude’ leermeester. Jacob Schenk gaat hierna in zijn eentje verder en brengt op gevoelige wijze ‘Christmastide’ ten gehore, zowel vocaal als instrumentaal. Het laatste ‘woord’ van deze avond is aan de ,,Urker Zangers”. Wat is een concert van dit koor nu zonder negrospirituals? Bijna ondenkbaar. Vandaar ook dat er nu een drietal aan de orde komt, t.w. ‘Judgement Day’, ‘Angel Band’ (met een prachtige solo van Frits van der Sloot) en ‘Livin’ Humble’. Het hoeft geen betoog hoe deze liederen worden gezongen. Dit genre is de ,,Urker Zangers” op het lijf geschreven. Vooral het laatste nummer maakte grote indruk. Nu volgt nog ‘Bolen Milezi’, een Macedonisch volksliedje, waarin bezongen wordt hoe Mile Popordanov sterft voor zijn volk. Tonny Ruiten zingt met overtuiging de solopartij, iets wat hem zeer goed afgaat. Dit alles met begeleiding van het ensemble “Pîrvu”.
Na dit optreden worden verschillende medewerkers van deze avond bedankt door Frits van der Sloot, die deze avond op een voortreffelijke manier ‘aan elkaar heeft gepraat’. Uiteraard worden deze medewerkers in de bloemetjes gezet. Nog is dit niet het einde van dit prachtige concert. Nog eenmaal treden de ,,Urker Zangers” op, nu ook met medewerking van al het aanwezige publiek, het ensemble en Johan Bredewout. Samen wordt ‘Battle Hymn of the Republic’ gezongen en gemusiceerd. Een spetterend einde van dit geslaagde concert. Nu al kijk ik vooruit naar het eindejaarsconcert van 2011.
Jan van Dijken.
Het eerstvolgend concert in 2011 is in de Urker Bethelkerk.
