Een letterlijk warm onthaal mocht het zijn afgelopen dinsdagmiddag 30 juni. Op deze stralende dag zijn de ,,Urker Zangers” genodigd om de maaltijd te delen tezamen met de bewoners van “De Oester”. De Oester is een locatie van Philadelphia in Emmeloord waar mensen met een verstandelijke beperking wonen in een speciaal huis, een veilige omgeving, met begeleiding, verzorging en verpleging. En speciaal was het, bijzondere en waardevolle ontmoetingen met bewoners en personeel. De ,,Urker Zangers” waren voor even deelgenoot van de gezinnen binnen de Oester. Er was op ons gerekend! De tafels gedekt, de barbecue ontstoken. Een proost en toast naar ieders smaak.
2015 is al weer voor de helft omgevlogen, de eerste twee kwartalen zijn voorbij, tijd om een tussentijdse balans op te maken. Hoe is de afgelopen periode verlopen? Moeten we nog bijsturen? Liggen we nog op koers? Worden de targets, omzet en doelstellingen ook voor dit jaar wel weer gehaald? Vanavond mochten we voor even uit ons ritme van alle dag getild worden en getuige zijn van een omgeving waarin prioriteiten worden gesteld van een heel andere orde, waarbij omzet en aantallen in het geheel niet belangrijk zijn. Het omzien naar elkaar, iets voor elkaar mogen en kunnen betekenen.
De ,,Urker Zangers” staan met alle opgedane indrukken weer met beide benen op de grond als we aansluitend aan het ijstoetje een klein uurtje lekker gaan zingen in de buitenlucht. En dat het lang niet altijd vanzelfsprekend is dat we met beide benen op de grond kunnen staan getuigen de vele wielen van de rolstoelen die we voor ons zien staan tijdens dit miniconcert. “De toeschouwers genoten zichtbaar”, wordt er nogal eens geschreven in kranten of verslagen, vaak meer een loze kreet dan een juiste toevoeging in het verslag, maar vanavond mogen we deze slogan toch zeker meer dan onderschrijven. Het werd feest! De maat werd meegeslagen met sambaballen, er werd meegeklapt, de dirigent kreeg zelfs links en rechts van zich gezelschap achter de piano. Genietende gezichten, onvertrokken gezichten. Een ieder zo met haar of zijn eigen unieke persoonlijkheid. Samen zingend, samen uitdragend die verbindende boodschap waarmee we deze avond mochten afsluiten;
Grote God wij loven U,
Open Uwe vaderarmen.
Stort Uw zegen over ons.
Neem ons op in Uw erbarmen.
Het was een meer dan fijn samenzijn, nagenieten doen we dan ook herhaaldelijk tijdens de komende vakantieperiode.
Bedankt Oester!
Mathijs Merkelijn