Twee koorvrienden: Jean de Heus en Albert Metz
Urk, maart 2024. In februari 2024 moesten we afscheid nemen van twee koorvrienden, twee trouwe koorleden die allebei veel voor de Urker Zangers hebben betekend; de 84-jarige Jean de Heus en de 79-jarige Albert Metz. Niet alleen vrienden op het koor maar ook daarbuiten. Bariton Jean overleed op 5 februari en tweede bas Albert op 29 februari. Het grootste deel van hun leven Urker Zangers; Jean werd koorlid in 1973 en Albert in 1976. Tijdens de ledenvergadering van 2023 mochten we de toen al broze Jean nog huldigen voor zijn 50-jarig lidmaatschap. Albert mocht 48 jaar lid zijn. In deze jarenlange verbondenheid met het koor ontstond er een hechte vriendschap tussen Jean en Albert. Twee ondernemers, mannen die gewend waren om leiding te geven en van aanpakken wisten en zo ook bij het mannenkoor hun kwaliteiten van organiseren en besturen hebben ingezet. Daarbij vielen twee dingen altijd op: hun enorme trouw en hun enorme bescheidenheid.
Jean de Heus was een echt ‘mensen mens’, joviaal, hartelijk en behulpzaam. Wie kende op Urk Jean de Heus niet? Betrokken en ondersteunend bij veel wat er op het dorp werd georganiseerd. De in Gorinchem geboren Jean groeide uit tot de bekende ondernemer van Kolf & Molijn in Emmeloord. Nadat hij met zijn gezin uiteindelijk op Urk een fijne woonplek aan de Molenkamp wist te vinden, werd hij dankzij zijn muzikale buurman lid van ons koor. Hij diende het koor o.a. jarenlang als secretaris en was later behulpzaam bij het organiseren van de concerten die we zelf organiseerden. Daarbij was hij een verdienstelijk fondsenwerver en was Jean betrokken bij “een klus voor het koor”, dan werd er niets aan het toeval overgelaten; alles moest tot in detail zijn voorbereid. Financiële tegenvallers stonden dan ook niet op het repertoire van Jean. Helaas moesten we Jean de laatste tijd al missen tijdens de wekelijkse repetities, zijn ziekte had hem zo verzwakt dat meezingen niet langer lukte. Maar betrokken bleef hij tot het eind. Tijdens de begrafenisplechtigheid mocht het mannenkoor enkele van zijn geliefde liederen zingen, aan het begin zongen we ‘The King and I’ en ‘Bede’ (Alwetend Vader) en aan tot besluit van de dienst ‘Where no one stands alone’ en tenslotte het lijflied van de Urker Zangers ‘By and by’. Jean werd begraven bij zijn vrouw Loes, die nog maar kort voor hem in december 2023 was overleden.
Albert Metz overleed op 29 februari. Hij was een stille kracht, bescheiden, maar stond altijd klaar om behulpzaam te zijn. Bekend als scheepsbouwer, bij de familiescheepswerf Metz, maar ook als organist bij de Gereformeerde Kerk en als voetballer en clubman bij SVU en nog tal van andere vrijwilligersfuncties op het dorp. Ondanks zijn ziekte kwam het overlijden toch nog plotseling. Na een verdienstelijke en lange voetbalcarrière in de hoofdmacht van de Urker voetbalclub SVU, werd de meer dan muzikale Albert (hij begeleidde als 13-jarige al als organist kerkdiensten) lid van mannenkoor Urker Zangers. Ook Albert diende het koor jarenlang als bestuurslid. Tot een jaar geleden bereidde hij nog de concertprogramma’s voor en was hij jarenlang de contactpersoon die namens het koor de concertaanvragen in ontvangst nam en deze verder tot in detail uitwerkte. Albert wist altijd de juiste liederen te programmeren en waren we als koor ergens andermaal te gast, dan hield hij ervan om telkens weer een ander, verrassend en afwisselend programma samen te stellen. Als organist viel hij ook regelmatig in als koorbegeleider, maar hij stond er ook als vervanger van een soms afwezige dirigent. Ook tijdens het laatste afscheid van Albert mochten we zingen. In de door hem zo geliefde Bethelkerk, waar hij ontelbare keren achter de klavieren van het machtige Meere-orgel diensten heeft begeleid, zongen we ‘Zing van Zijn trouw’ en ons nieuwe lijflied ‘Longing for Light’ (Christ be our Light) en, hoe kon het ook anders, ook in deze dienst ons aloude lijflied ‘By and by’ (I’ll wish I had given Him more). Op het kerkhof sloten we de begrafenis af met het zingen van het Onze Vader.
Wat gaan deze koorvrienden enorm missen. Mannenbroeders van de eerste koorgeneratie. Vormgevers en beleidsbepalers en misschien nog veel meer (de juiste) sfeermakers. Mannen die veel betekend hebben voor ons koor en niet in de laatste plaats voor de saamhorigheid. We zullen vooral hun vriendschap missen, hun passie voor het koor, hun hartelijkheid.
In the light of that heavenly place,
Light from His face, beautiful face;
In the light of that heavenly place,
I’ll wish I had given Him more.
More, so much more,
Treasures unbounded for Him I adore,
By and by when I look on His face,
I’ll wish I had given Him more.
