Interview met Klaas Bakker: “Zingen brengt herinneringen, verbondenheid en inspiratie“
Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben Klaas Bakker, 45 jaar, getrouwd met mijn lieve vrouw Janneke en samen hebben we vier kinderen. We vormen een hecht gezin, en ik probeer naast mijn werk zoveel mogelijk tijd voor hen vrij te maken. Na twintig jaar een eigen bouwbedrijf te hebben gerund, werk ik sinds mei dit jaar als uitvoerder bij Bouwvast Urk. Dit is een mooie nieuwe stap in mijn carrière, waarbij ik mijn ervaring kan inzetten in een nieuwe rol. Mijn dagen zijn gevuld met het coördineren van bouwprojecten, het oplossen van uitdagingen en het samenwerken met vakmensen.
Wanneer ben je lid geworden van de Urker Zangers en hoe is dat zo gekomen?
Ik ben in 2023 lid geworden van de Urker Zangers. Het zingen zit me al van jongs af aan in het bloed. Als kind nam mijn vader me mee naar repetities van Oud-Hallelujah, waar ik op de trap in de hal van de oude Wilhelminaschool mocht luisteren. Die klanken, de vierstemmige psalmen en de Hazeu-liederen – dat maakte een diepe indruk op me. De locatie was ook prachtig: die glas-in-loodramen en de galmende akoestiek gaven het iets magisch. Helaas is die school inmiddels gesloopt, maar de herinneringen blijven levendig.
Later, toen ze in de gymzaal van de Calvijnschool repeteerden, vroegen de mannen mijn vader of ik een opname wilde maken. Ik kreeg een speelgoedcassette-recorder mee en een bandje waarop het mocht worden opgenomen. Tijdens de pauze stonden alle mannen om me heen, benieuwd naar het resultaat. Maar toen ik op ‘play’ drukte, kwam er geen zang tevoorschijn – alleen harde popmuziek van een eerdere opname. De mannen riepen: “Dat binnen wij niet zuun!” Ik was zo beschaamd dat ik daarna nooit meer mee ben gegaan.
In mijn muzikale reis heb ik onder leiding van JQZ en Bert Mol gezongen bij mannenkoor Hallelujah. In de beginjaren van Soli, opgericht in 1997 met vrienden en leeftijdsgenoten van Hallelujah, was ik ook actief als zanger. Met een jong gezin en het lidmaatschap bij twee koren werd het op een gegeven moment te veel, waardoor ik besloot te stoppen bij zowel Hallelujah als Soli. Toch bleef ik betrokken bij de muziek, onder meer door te zingen in gelegenheidskoren en zelfs een seizoen mee te draaien bij het koor van eiland Urk. Sinds ongeveer zes jaar ben ik lid van Mannenkoor Op Urk, waar ik met veel plezier zing onder leiding van Tromp van Goor.
Na jarenlang in verschillende koren te hebben gezongen, begon het weer te kriebelen. De overredingskracht van eerste tenor J. Loosman, gecombineerd met de kwaliteit van het repertoire en de nieuwe cd, gaf de doorslag. Ik wilde weer deel uitmaken van zo’n mooi koor.
Hoe bevalt het zingen je tot nu toe bij de Urker Zangers?
Het bevalt me uitstekend. Het is een bijzonder gevoel om deel uit te maken van een koor met zo’n hoog niveau. De optredens zijn tot in de puntjes verzorgd, en de reacties van het publiek maken het extra bijzonder. Na een concert zie je vaak mensen die geraakt zijn door de muziek, en dat geeft veel voldoening. Maar het is meer dan dat. Ik geniet ook van de saamhorigheid binnen het koor, het contact met zowel nieuwe als oude zangvrienden. Het is echt een gemeenschap waar ik me thuis voel.
Wat was voor jou het hoogtepunt tot nu toe met het koor?
Het optreden in Het Voorhuys was absoluut een hoogtepunt. De ambiance, de opkomst en de geweldige reacties van het publiek maakten dat concert onvergetelijk. Maar ook de kleinere momenten, zoals het perfect klinken van een moeilijk nummer tijdens een repetitie, zijn waardevol. Het is een combinatie van het muzikale en het menselijke die deze ervaringen zo bijzonder maakt.
Waren er naast deze hoogtepunten ook dieptepunten?
Helaas wel. Het wegvallen van trouwe koorleden raakt me altijd diep. Zo sta je samen te zingen, en opeens is er een lege plek. Het maakt je bewust van de broosheid van het leven en dat we hier geen blijvende stad hebben. Maar het is ook een herinnering om dankbaar te zijn voor de momenten die we samen hebben.
Heb je naast zingen ook nog andere hobby’s?
Ja, houtbewerking is een grote passie van me. Momenteel ben ik bezig met het restaureren van een draaiorgeltje. Het is minutieus werk, bijna zoals een horlogemaker, maar het geeft me veel voldoening. Daarnaast geniet ik van het creëren en herstellen van meubels of kleinere houten voorwerpen. Het is een hobby waar ik mijn creativiteit in kwijt kan en die ook ontspannend werkt.
Wat vind je het mooiste nummer wat we op het repertoire hebben en waarom?
Ik heb meerdere favorieten. “Storm en Ontij” vind ik prachtig, niet alleen omdat het nieuw is, maar ook vanwege de kracht en emotie die het uitstraalt. Daarnaast raakt “Vaste Rots” me elke keer weer. Het is een lied met zoveel diepte en troost. Een ander mooi moment vind ik de gemengde kooropstelling na de repetitie. Het is een uitdaging om als bas je partij te houden met een tweede tenor vlak naast je. Maar juist die spanning maakt het zingen bijzonder en leerzaam.
Heb je nog tips voor Jacob Schenk?
Jacob is een fantastische dirigent. Zijn scherpte en muzikale inzicht tillen het koor naar een hoog niveau. Pas maar op als je een misser maakt in de voorste rij – die haalt hij er meteen uit! Een paar praktische ideeën die ik heb: het inspelen en delen van de melodieën per partij voor nieuwe nummers. Dat kan repetitietijd besparen en helpt ons sneller het nieuwe repertoire te beheersen. Daarnaast zou het handig zijn om tijdens repetities een beamer of schermen te gebruiken. Jacob kan dan aanwijzingen direct in de partituur geven, en het helpt ook om meer naar de dirigent te kijken in plaats van naar de tablet of partituur.
Wat zou je graag nog eens willen doen met de Urker Zangers?
Een koorreis lijkt me geweldig. Het versterkt niet alleen de onderlinge band, maar geeft ons ook de kans om op bijzondere locaties te zingen. Het lijkt me mooi om onze muziek en boodschap buiten Urk te verspreiden en samen onvergetelijke herinneringen te maken.
Wil je tenslotte nog wat kwijt aan de lezers?
Ik ben blij dat er zoveel nieuwe leden bij het koor komen. Het is belangrijk dat ervaren zangers deze nieuwelingen begeleiden en hen wegwijs maken in het repertoire. Zelf sta ik bijvoorbeeld naast Douwe, die alles kent en me regelmatig tips geeft. Het kost tijd om alle nummers te leren, maar samen zorgen we ervoor dat de nieuwe leden zich welkom voelen en het niveau van het koor behouden blijft.
Zingen is voor mij altijd een rode draad geweest in mijn leven. Het brengt herinneringen, verbondenheid en inspiratie. Ik hoop dat we met de Urker Zangers nog veel mensen mogen raken met onze muziek!
Graag wil ik mijn medezanger Johannes Schinkel uitnodigen voor een voorstelrondje op deze site!
Klaas Bakker: “Zingen is niet zomaar een hobby; het is een manier om samen te bouwen aan iets moois dat verder reikt dan onszelf.”
