Terugblik op een onvergetelijke dag
Op 8 maart 2025 vierden we een bijzonder jubileum: 25 jaar dirigentschap van Jacob Schenk bij de Urker Zangers. Zijn vrouw, Albertje Schenk, deelt haar persoonlijke ervaringen van deze prachtige dag vol verrassingen, muziek en dankbaarheid. Een dag die zij en Jacob nooit zullen vergeten.
—
Graag wil ik jullie een kijkje geven door mijn ogen in de voorbereiding, de beleving tijdens en het nagenieten van het geweldige feest dat we mochten vieren op 8 maart 2025.
Tijdens de voorbereidingen heb ik meerdere gesprekken gehad met Jacob Bode. Hij legde uit wat er ongeveer ging gebeuren zonder echte details prijs te geven. Ook vertelde hij dat het belangrijk was dat Jacob van niks zou horen. En natuurlijk was dat niet heel moeilijk. Een van de dingen was dat wij met speciaal vervoer opgehaald zouden worden. Ik zeg altijd dat ik niet nieuwsgierig ben, maar hier werd ik toch wel heel benieuwd. Naarmate de tijd verstreek, werden steeds meer dingen duidelijk. Zo kwam ik erachter dat we gingen ontbijten bij de oude bakkerij en dat we met een cabrio opgehaald zouden worden. Jacob mocht van niets weten, maar ja, als hij vrij is op zaterdag slaapt hij het liefst uit. Dus moest ik iets verzinnen om hem op tijd uit bed te krijgen, maar wat ik ook bedacht, ik kwam er niet uit. Tegen de tijd dat 8 maart naderde, kwam ik erachter dat Jacob Bode mijn Jacob zelf al had ingelicht.
Verdikkeme… Ik moest mijn mond houden en hij verklapte het gewoon! Nou ja, dat maakte het voor mij ook wel weer makkelijk. Toen de dag van 8 maart aanbrak, ging de bel om 8:45 uur. Ik deed open, maar had niet verwacht dat ik in een camera zou kijken. We waren nog niet klaar, Jacob z’n haar zat nog alle kanten op en ik was ook nog niet zoals ik me wilde presenteren. Door het raam zag ik Jacob Bode lachend gluren om te zien wat onze reactie zou zijn. Nou, die was voor in de boeken!
Jaap Rus nodigde ons uit om mee te rijden in een prachtige oude BMW Cabrio. Na snel mijn make-up te hebben gedaan, stapten we in en reden we naar het oude dorp. Het was prachtig weer, maar er stond nog wel een koude wind. Ik deed een sjaal om mijn hoofd en zette mijn zonnebril op tegen het felle zonnetje.
Ik voelde me niets minder dan Jackie Kennedy. Wat een geweldige ervaring! Bij de oude bakkerij stond mijn schoonmoeder ons op te wachten met bloemen. Ik hoorde Jacob zeggen: “Oe maggies!! Zit die ok in het complot?” Voor Jacob was de verrassing compleet toen onze kinderen binnenkwamen met onze kleinzoon. Heerlijk ontspannen genoten we van een verrukkelijk ontbijt.
Na het ontbijt liepen we naar het oude raadhuis waar we een lezing kregen van Klaas Post over de historie van Urk. Ik zal het niet allemaal uitdiepen, maar het was heel interessant en leerzaam. Daarna gingen we naar de schuur van Hagedoorn om oude opgravingen te bezichtigen. Ook daar kregen we de nodige informatie. Toen was het tijd om naar de botterschuur te wandelen. We genoten van het oude dorp en het prachtige weer. Wat hadden we het daarmee getroffen! We liepen langs de Beth-El kerk en Jacob zei: “Wat zou ik nu graag even achter het orgel springen, maar ik heb geen sleutel bij me.” Geloof me, ik heb die sleutel nooit bij me, waarom zou ik? Maar ik voelde in mijn tas en wat kwam daaruit? De sleutel van het orgel van de Beth-El kerk! In een sprint rende Jacob de trap op en wij namen plaats in de banken. Het ontroerde me dat Jacob koos voor een bewerking van het lied ‘U zij de glorie’. Dankbaarheid overspoelde mijn hart, want alle lof en eer is toch aan Hem! Aan God hebben wij alles te danken!
Onze ‘begeleiding’ begon onrustig te schuifelen en maande ons dat het tijd was om naar de botterschuur te gaan. Nietsvermoedend liepen wij de helling af, de hoek om waar de Urker Zangers voltallig op ons stonden te wachten en ons toezongen met het jubileumlied dat speciaal voor Jacob geschreven was.
Toen had ik het wel even te kwaad.
Er was al zoveel voor ons gedaan… Het was hartverwarmend.
Na een lekker gebakken visje stapten we op de ‘Jonge Jacob’, het kottertje waar mijn schoonvader als jongen van 15 aan boord kwam en voor het eerst kennismaakte met het vissersleven. Er kwam een droom uit voor zowel Jacob als zijn vader. Op het water genoten we opnieuw van het prachtige weer. Mijn schoonvader kroop weer even in zijn oude kooi en mocht op het IJsselmeer het roer overnemen.
Voldaan kwamen we weer aan wal.
We werden weer thuisgebracht om even bij te komen en ons klaar te maken voor het concert.
En wat werd het een FEEST!!
Van het eerste tot het laatste moment! De opkomst, de muziek, het koor! Vol trots en overgave zongen jullie je dirigent toe. Wat een passie en toewijding! De samenzang, hoe bijzonder, alweer het lied: ‘U zij de glorie’ gaf me kippenvel. En toen ik om me heen keek, zag ik zoveel emotie en lofprijzing. Hem alle eer!
De onderscheiding was de kers op de taart. Wat een ongelofelijke eer en erkenning. Ik wist er per ongeluk al vanaf en vond het geweldig om de verrassing en emotie op het gezicht van Jacob te zien.
We kijken met ontzettend veel voldoening en dankbaarheid terug op deze geweldige dag! Dit gaan we nooit vergeten en zullen we met trots meedragen in onze herinneringen. Onze dank is zo groot naar jullie als koor, naar alle mensen die zich ingezet hebben om dit mogelijk te maken, naar de sponsors, maar bovenal danken we onze hemelse Vader die ons aan elkaar heeft gegeven. 🙏🏼
Albertje Schenk
